Ураганот ги претвора туѓинците во херои

Олд Форт во Северна Каролина е идилично мало гратче сместено покрај планините Блу Риџ. Во еден вообичаен ден, потокот жуборка под покриени мостови додека велосипедисти и планинари ја истражуваат блиската национална шума Писга.

„Ако живеете тука долго време, не можете да отидете ни до продавница без да сретнете 20 луѓе што ги познавате“, вели Мелиса, долгогодишна жителка која ги познава скоро сите во градот.

На 26 септември 2024 година, за време на ураганот Хелен падна над 40 сантиметри дожд за три дена. Мирните потоци се претворија во бесни реки, подигнувајќи ги домовите од нивните темели и искоренувајќи дрвја што стоеја со генерации. Земјиштето се лизгаше надолу по планинските падини, затрупувајќи автомобили, прекинувајќи ја електричната енергија и бандерите за мобилна мрежа, прекинувајќи го пристапот до цели соседства, како и пристапот на соседите едни со други.

„Тоа чувство е навистина неописливо – за момент, светот на сите се промени“, вели Мелиса.

Во типичниот дух на Олд Форт, заедницата реагираше веднаш. „Сите имаат некое превозно средство за работа со кое можат да се возат наоколу, па во рок од 30 минути, сите овие луѓе почнаа да се собираат со своите моторни пили и алатки за да се обидат да ги расчистат работите.“

Мелиса е домаќин на Airbnb веќе осум години. Таа поседува и управува со три сместувања огласени на Airbnb во регионот – по едно во Олд Форт, Ешвил и Блек Маунтин. „Ја сакам Западна Северна Каролина и ништо не ме прави посреќна од тоа да помагам луѓето да се чувствуваат што поудобно, без разлика дали дошле за одмор или за да ѝ помогнат на нашата заедница да застане на нозе.“

По ураганот, Мелиса ги отвори своите домови преку Airbnb.org за 24 волонтерски групи и 13 семејства раселени поради ураганот.

„Секој ден некој објавува дека нивната црква или непрофитна организација ќе дојдат со доволно храна за да се нахранат 2000 луѓе“, вели таа. „Сѐ уште има луѓе без струја или работа.“

Аманда, волонтерка од Џејмстаун, Северна Каролина, пристигна во Airbnb сместувањето на Мелиса со автомобил полн со пелени, адаптирано млеко и материјали за итни случаи кои треба да се поделат. Она што започнало како еден престој, се претвори во семејна мисија. Аманда доаѓала со своите деца Ејвис (13) и Бригс (10) на следните патувања, претворајќи го сместувањето на Мелиса во база за операции за помош.

Три месеци по Хелен, Олд Форт сѐ уште се бори да закрепне. Но и покрај сѐ, имотите на Мелиса се зрак светлина и надеж што нуди засолниште и заедништво на лицата кои помагаат да се обнови нејзиниот сакан роден град.

„Успеавме да угостиме неколку локални жители кои ги загубија своите домови и други кои немаа струја, вода и интернет – успеавме дури и да поврземе Starlink, што многу помогна. Се разбира, угостивме и многу доброволци кои доаѓаат од други држави за да помогнат.“

Децата веднаш се вклучија во напорите за обнова. Ејвис пишуваше охрабрувачки пораки при испораката на оброците, а Бригс стана „почесен вработен на месецот“ во центарот за донации, поздравувајќи го секој автомобил што ќе поминеше низ редицата. „Никогаш не сум го видела да работи толку напорно“, се сеќава Аманда. „Тоа беше пресвртница.“

Деновите ни станаа низа од една активност по друга. „Станувавме уште во рани зори. Бевме излезени уште кога ќе се разденеше, а понекогаш доставувавме и до 21 часот“, вели Мелиса.

Среде пустошот, Мелиса најде надеж на неочекувани места. Како кога Ејвис одби да замине, криејќи се во куќата за да остане во близина на г-а Џојс, повозрасната жителка со која се спријателила, или кога Аманда ѝ кажала како Бригс се буди во 6 часот и прашува: „Ќе одиме кај Мелиса? Што ќе правиме денес?“

За Мелиса, искуството дополнително ја поткрепило причината зошто воопшто го отворила својот дом за патниците.

„Шокантна е помислата дека некој што не е одовде толку се посветил на нашата заедница“, вели таа. „За краток временски период, тие станаа како дел од нашето семејство.“